Damn

Ég fór í alvörunni næstum því að gráta þegar Örn múrari (og flísakall) sagði að því miður sæi hann ekkert annað í stöðunni en að taka flísarnar niður og leggja þær aftur!

Stundum verður maður svo mikill aumingi inní sér. Ég sem var svo ótrúlega stolt af mér að geta lagt þessar flísar...er ekkert endilega svo stolt lengur.

Ef ég fer ekki bráðum að fá vinnu er ég að hugsa um að fara í Iðnskólann til að læra einhverja góða og gagnlega iðn.

Þvílíkur mánudagur!