Álfahjörtu í morgunmat

...svo tek ég fram nýþvegið skurðarbrettið, legg mjúkt hjartað varlega niður. Það er fallegt, mjög girnilegt. Ég gæli við það með tungubroddinum, svo mjúkt og hlýtt.
Legg rauðgrátinn hjartabitann upp við sárið. Það er fallegt að sjá hluta renna saman við heildina. Loksins kominn heim.

Sker hjartað niður í jafna, snyrtilega bita. Svona hjörtu er betra að borða hrá. Blóðinu sem varð eftir á brettinu helli ég í glas.
Nú er ég orðin álfastelpa og þræði fjörurnar og leita þín...